Posługujemy w dzielnicach bardzo biednych. Ludzie mieszkają w małych domkach zbitych z desek, lub wybudowanych z cegły, które najczęściej składają się z jednego pomieszczenia, gdzie nie ma ciepłej wody, a często też i światła. Przed domem ustawione jest palenisko, na którym gotują posiłki, a całe ich życie toczy się na niewielkim podwórku. Jako Siostry Misjonarki staramy się mieć otwarte serca na potrzeby bliźnich

Na wzór naszych Matek Założycielek odwiedzamy ludzi samotnych, biednych, chorych w ich domach, których na terenie parafii nie brakuje. Jako szafarki Eucharystii zanosimy chorym Komunię św., obiady, dobre słowo, uśmiech na co każdy z nich bardzo czeka.

Pomagając chorym, przynosimy ulgę samemu Jezusowi. Jako Siostry Elżbietanki, jesteśmy powołane przede wszystkim do wykonywania prac, które często są mało znaczące w oczach ludzkich, ale my wierzymy w to, że zwykłe podanie szklanki wody czy obecność z chorym i wierność małym obowiązkom wokół niego, może przyczynić się również do polepszenia stanu zdrowia pacjenta.